این کمپین با محکوم کردن قاطع این حمله موشکی، خواهان انتقال فوری ساکنان کمپ لیبرتی از عراق به کشور ثالث میباشد. ما با اعتقادات شخصی و سیاسی انسانها کاری نداریم ولی نمیخواهیم که ساکنان لیبرتی هر بار اوضاع حکم میکند، مورد معامله قرار بگیرند و از جان آنها مایه گذاشته شود. ساکنان لیبرتی کالا نیستند، آزادیخواهانی هستند که در سودای آزادی مردمشان به این مسیر پا نهاده و اینک در عراق در زندانی بنام لیبرتی گرفتار آمده اند.

۱۳۹۲ دی ۱۶, دوشنبه

حنیف حیدر نژاد : تهمت و توهین رهبری سازمان مجاهدین به خانواده های نگران بستگانشان در کمپ لیبرتی




کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورای ملی مقاومت" در اطلاعیه ای در روز 13 دی 1392/ سوم ژانویه 2014 درخواست برای اعلام اسامی زخمی شدگان و مجروحین حملات موشکی به ساکنین کمپ لیبرتی در عراق را رد و آن را "تلاش برای جمع آوری اطلاعات از نتایج جزئی و تاکتیکی حمله به منظور طراحی کشتار بعدی" دانست.1

این اطلاعیه تلاش برخی از افراد خانواده یا بستگان ساکنین کمپ لیبرتی برای اطلاع از وضعیت بستگانش را اقدامی هدایت شده از سوی وزرات اطلاعات جمهوری اسلامی عنوان کرده و افرادی که "بيانيه ها و نامه هايي را به زبانهاي مختلف به مراجع بين المللي مانند كميسارياي عالي پناهندگان، صليب سرخ بين المللی، نماينده ويژه دبيركل در عراق و مقامات عراقی ارسال كنند و مدعی شوند نگران سلامتی و وضعيت بستگانشان در ليبرتی" هستند را "ماموران و مزدوران وزارت اطلاعات" نامیده است.

این موضوع گیری رهبری سازمان مجاهدین خلق که از طریق این اطلاعیه اعلام می شود کاملا غیر مسئولانه و به دور از کمترین احترام و حساسیت نسبت به نگرانی آندسته از افرادی است که نگران جان بستگان خویش در کمپ لیبرتی می باشند.

رهبری سازمان مجاهدین باید پاسخ دهد که چگونه درخواست خانواده و بستگان ساکنین کمپ لیبرتی می تواند باعث "جمع آوری اطلاعات از نتایج جزئی و تاکتیکی حمله به منظور طراحی کشتار بعدی" گردد؟

سازمان مجاهدین خلق بارها اعلام نموده است که کلیه افراد ساکن در قرارگاه اشرف که اکنون به کمپ لیبرتی منتقل شده اند چندین بار توسط سازمان های اطلاعاتی و امنیتی دولت ایالات متحده آمریکا مصاحبه شده، اثر انگشت آنها گرفته شده و اسم و مشخصات آنها ثبت گردیده است. از آنجا که در توافقات انجام شده بین سازمان مجاهدین و دولت ایالات متحده آمریکا سازمان ملل متحد و دولت عراق نیز شرکت داشته اند، بنابراین اصل بر آن است که دولت عراق نیز تمام مشخصات ساکنین کمپ لیبرتی را دارد. از آنجا که سازمان مجاهدین دولت کنونی عراق و نخست وزیر آن نوری مالکی را دست نشانده جمهوری اسلامی می داند، بنابراین اصل بر آن است که تمام اطلاعات ساکنین کمپ لیبرتی از کانال دولت عراق در اختیار جمهوری اسلامی قرار می گیرد. همچنین آنگونه که سازمان مجاهدین اعلام نموده برخی از مجروحین کمپ لیبرتی در بیمارستان های عراق تحت درمان هستند که از این طریق نیز دولت عراق بخشی از اطلاعات "جزئی" مورد نیاز خود را می تواند بدست می آورد. از طرف دیگر کمپ لیبرتی در ابعاد 500 در 500 متر نیز در محاصره نیروهای عراقی است. دولت عراق و نیروهای وابسته به آن به راحتی می توانند به طرق محتلف تمام تحرکات داخل کمپ را زیر نظر داشته و هر زمان که لازم باشد این اطلاعات را در اختیار جمهوری اسلامی قرار دهند.

قابل توجه اینکه خود سازمان مجاهدین خلق فیلم های مختلفی از حمله موشکی به کمپ لیبرتی منتشر نموده است که حاوی "اطلاعات جزئی" از وضعیت داخل کمپ در آن شرایط است.

آیا با وجود همه اینها، استدلال های "کمیسیون امنیت و ضد تروریسم شورای ملی مقاومت" بسیار مضحک و کودکانه نیست؟

رهبری سازمان مجاهدین بجای تهمت و برچسب زدن به دیگران باید پاسخ دهد بر اساس کدام اسناد که از درون رژیم به دست آورده در جریان قرار گرفته که درخواست خانواده و بستگان ساکنین کمپ لیبرتی از وضعیت آنها "از طریق وزرات اطلاعات هدایت" می شود. اگر چنین اسنادی وجود دارند چرا منتشر نمی شوند؟ رهبری سازمان مجاهدین چگونه به خود اجازه می دهد که انسانهائی که نگران جان بستگانشان هستند را "مزدور و مامور وزرات اطلاعات" بنامد؟

این حق طبیعی و انسانی خانواده های ساکنین کمپ لیبرتی است که از وضعیت آنها با اطلاع باشند، اگر مجروح می شوند مطلع شوند و اگر از عراق به کشور دیگری منتقل می شوند در جریان قرار بگیرند. وقتی دولت عراق، و از طریق آن رژیم جنایتکار حاکم بر ایران، از همه این اخبار مطلع می شود، چرا نباید خانواده ساکنین لیبرتی از وضعیت جان بستگانشان با خبر شوند؟

رهبری سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت که خواسته های این سازمان را تائید و منتشر می کند باید به سیاست سکوت خود در قبال آنچه در درون کمپ لیبرتی می گذرد پایان دهند. باید بطور شفاف به سوالات و نگرانی خانواده ها پاسخ دهند. باید امکان ارتباط آزاد خانواده های این افراد با بستگانشان را فراهم کنند.

شرم آور است که نگرانی خانواده هائی که چه بسا بسیاری از آنان هیچگاه فعالیت سیاسی نداشته یا انتقادی را بر علیه سازمان مجاهدین مطرح نکرده اند، اکنون بخاطر طرح ساده یک پرسش از مراجع بین المللی در مورد حال بستگانشان "مزدور و مامور وزرات اطلاعات" نامیده شده و به همدستی با وزرات اطلاعات برای طراحی کشتار های بعدی عزیزانشان متهم شوند. ایا هیچ عقل سلیمی ذره ای از چنین اتهاماتی را می تواند بپذیرد؟ رهبری سازمان مجاهدین حق ندارد بخاطر فرار از پاسخگوئی و مسئولیت هائی که متوجه اوست حقوق اولیه انسانی این خانواده ها را از آنها دریغ کرده و اینگونه گستاخانه با مردم رفتار کند.

حنیف حیدرنژاد

04.01.2014
http://www.hanifhidarnejad.com



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر