پنج سال پیش آنها در عراق به خاک افتادند!

پنج سال پیش آنها در عراق به خاک و خون کشیده شدند در راستای دو خط موازی : خط جنایتی که از طرف جلادان رژیم جمهوری اسلامی برای بیرون کردن به هر قیمت آنها از اشرف ترسیم شده بود و خط سرخی که از طرف رهبران مجاهدین برای ترک نکردن اشرف به هر قیمت، کشیده شده بود، شعارها این بود : " اشرف ماندگار است!" " خروج از اشرف و عراق خط سرخ است"! "  آنها با دستهای خالی برای حفاظت از کمپ اشرف به جلوی زرهی ها و دشمن تا دندان مسلح فرستاده شدند.  صحنه هایی که از زیر گرفتن توسط تانک منتشر شد،تکان دهنده بود. رهبران در هر دو طرف، پشت صحنه ایستاده بودند. یکطرف فرمان حمله و کشتار داده بود. طرف دیگر فرمان مقاومت با دستهای خالی در برابر زرهی ها و سلاح های آتشین به سینه ها نشانه رفته ! را برای حفظ خاک اشرف در کشور عراق صادر میکند! موضوع چه بود؟ آنروز سربازان عراقی دستور داشتند پست پلیس در کمپ اشرف راه اندازی کنند و از قبل نیز به فرماندهان مجاهدین در اشرف اطلاع داده بودند. در مقابل ساکنان اشرف نیز دستور داشتند به  هر قیمت مانع شوند! به چه دلیل؟ مگر زمانی که آمریکایی ها آنجا بودند، پست ها و گشت های مرتب خود را در درون کمپ اشرف نداشتند و از آنها پذیرایی جانانه نمیشد؟ مگر اینک در لیبرتی سربازان عراقی کیوسک بازرسی خود را ندارند؟ چرا به ماندن در اشرف که نهایتا با چند کشتار از جمله کشته شدن با دست های بسته 53 نفر  مهر و موم شد، اینهمه اصرار داشتند؟ اگر ماندن در اشرف مهم بود و خروج از آن خط سرخ محسوب میشد! چرا رفتن به لیبرتی و خالی کردن اشرف را با قرارداد بیرون آمدن از لیست تروریستی آمریکا تاخت زدند و خون اینهمه انسان را که بپای یک شعار رفته بود، زیر پا گذاشتند؟  این سئوالها هرگز پاسخی نگرفت! حاصل این کشتار وحشیانه 33 کشته و بیش از 300 نفر زخمی بود. کسانی که بعد از این حمله جدا شده اند و چند تنی از آنها نیز جزو زخمی ها هستند، از آنروز سخنها دارند. سیمای کشته شدگان و مجروحان آنروز بیشتر جوانان و نوجوانانی بودند که در عکس کم سن و سال بودن آنها مشخص است. مجاهدین با پذیرفتن قرارداد بیرون آمدن از لیست تروریستی خط سرخ خودشان را زیر پا گذاشتند. این میان فقط جوانهایی بر سر شعاری بیهوده جان باختند. براستی چرا مجاهدین چند سال است دیگر مراسمی برای کسانی که در حملات مختلف اشرف و لیبرتی کشته شده اند نمیگیرند؟ چرا شمعی بیاد آنها روشن نمیکنند؟ چرا میخواهند هر آنچه که گذشت را از ذهنها پاک کنند؟ اما یاد آنها که این چنین جنایتکارانه بر خاک افتاده اند هرگز فراموش نخواهد شد. روزی خون سرخ آنها یقه هر دو طرف را خواهد گرفت که : به چه گناهی کشته شدیم؟

عاطفه اقبال - 19 فروردین 95
از طرف کمپین برای انتقال فوری ساکنان لیبرتی به کشور ثالث