کمپین ما با تسلیت به خانواده و یاران جلال عابدینی، بار دیگر خواستار
انتقال فوری ساکنان لیبرتی به کشور ثالث و در درجه اول انتقال بیماران می باشد.
تنها راه حل نجات جان آنها، انتقالشان به کشور ثالث میباشد.
در عین حال این سئوال پیش می آید که چرا با توجه به بیماری های مختلف
جلال عابدینی و شرایط وخیم جسمی اش، فقط در لحظات آخر که دیگر هیچ امیدی به زنده بودن او نبود، اطلاعیه ای برای انتقال او به انگلستان داده میشود!؟ چرا برای نجات جان
او سریعتر اطلاعیه و درخواست انتقال بصورت عمومی مطرح نشده است؟ در همین اطلاعیه ذکر شده است که شمار دیگری از ساکنان لیبرتی از بیماریهای صعب العلاج رنج میبرند. براستی چند نفر
دیگر در کمپ لیبرتی با سابقه بیماریهای مختلف بسر می برند که انتقال آنها باید
بفوریت و اورژانس صورت پذیرد و فقط در بستر مرگ حق انتشار اطلاعیه بنامشان محفوظ میباشد؟ چرا اسامی این بیماران و درخواست انتقالشان علنی
نمیشود که هم خانواده هایشان بتوانند بصورت فردی برای آنها اقدام کنند و هم فشار
افکار عمومی بتواند به انتقال آنها یاری رساند. چرا در رابطه با انتقال حداقل
بیماران فوری از عراق به کشور ثالث بسیج عمومی صورت نمیگیرد و این تقاضا فقط در شب
قبل از مرگ افراد به بیرون درز پیدا میکند. این چندمین اطلاعیه از این دست است که
در شب قبل از مرگ یک بیمار در لیبرتی، جهت درخواست انتقال فوری او منتشر میشود!؟
ما بار دیگر از سازمان ملل، کمیساریای عالی پناهندگان، و تمامی ارگانهای
حقوق بشری می خواهیم که در درجه اول برای انتقال بیماران در کمپ لیبرتی به کشور
ثالث بفوریت اقدام کنند. جلال عابدینی بیست و پنجمین نفر از ساکنان لیبرتی که در
عراق یا در آلبانی جان می سپارد.
عاطفه اقبال - 28 فروردین 94 برابر با 17 آوریل 2015
از طرف کمپین برای انتقال فوری ساکنان لیبرتی به کشور
ثالث
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر