بچه های اشرف را از یاد نبریم. به هر وسیله ممکن علیه این جنایت هماهنگ فریاد بزنیم. اجازه ندهیم فرزندان ایرانزمین را بپای منافع خود قتل عام کنند. این وظیفه ی انسانی ماست. نگذاریم این صدا خاموش شود. ما بچه های اشرف را تنها نخواهیم گذاشت. این روزها بپایان خواهد رسید و آنها که به ندای وجدان و انسانیت پاسخ دادند در ایرانی آزاد یکدیگر را بازخواهند یافت.
عاطفه اقبال - 31 ژوئیه 2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر